JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: <blockquote data-quote="廾azalᏝ" data-source="post: 465030" data-attributes="member: 6692"><p>Tam hayatıma devam etmeye başladım iş buldum yeni çevre edindim baktı yoluma devam ediyorum pişmanım dedi geldi ben de kabul ettim, bizim derdimiz arkadaşın tam tersiydi ben çocuk istemiyorum o çok istiyordu beni adam yerine koymuyorsun güvenmiyorsun diyordu şimdi bir kızımız var birlikte çift terapisine gidiyoruz inşallah daha iyi oluruz.Ama dönüp baktığımda kızım için zerre pişman olmasamda keşke daha güçlü olsaydım da kendimi bu kadar ucuz hissetmeseydim diye düşünüyorum.Ben ne kadar şanslı olduğumu farketmemişim dediğin gibi aynı kendimi çaresiz hissediyordum o zamanlar, pişmanlıklarım çok fazla ama çocuğumu istemeseydi bir kalemde silerdim.Bunda da vardır bir hayır belki de, ben eşimi çok seviyordum çünkü ama içteki o her şey tekrar bozulacak düşüncesi bir türlü gitmiyor.</p></blockquote><p></p>