Biz çoğu kez konuştuk her seferinde bana haklısın dedi gerçekten çocuklar insanı çok yoruyor dedi ama her seferinde bırakıp gitti

en ihtiyacım olduğu zamanlarda bile arkadaşlarını geri çevirmedi

bı keresinde belim tutulmuştu iç gün yerimden kalkamadım o süreçte bana yardımcı ol dedim

bebeği beşikten alamiyodum bile o derece kötüydüm ama arkadaşları çağırınca yok demedi eşim rahatsız diyemedi bırakıp gitti beni öylece

yemin ederim ağlayarak işlerimi yaptım çocuğumu emziremiyorum bile düşün artık o derece


ben ona dedimki ilerde çocuklarımız büyüyecek ama senin bu ilgisizligini unutmicam dedim sonra beraber büyüttük lafını da kullanma çünkü beraber buyutmedik sadece ben baktım dedim oda haklısın dedi


ama herşeye rağmen Allah onu başımdan eksik etmesin şükür iyi yönleri de var napalim buda onların doğasında var ne diyelim ki