Kızlar eşimle konuştum bugün onunla açık ve net konuşmak istedim düşününce arkasından iş çevirmek istemedim. Bana karnında çocuk var bak kimse ile konuşmadım dedi. Bir kaç haftadır baya sıkıntılarımız vardı. Bugün sabah aradı beni erken çıkmış uyuyordum ben hadi hazırlanın inin dedi niye dedim piknik yapalım diye düşündüm dedi hicbisi hazır değil ya dedim siz hazirlanin ve inin geldim ben dedi herşeyi almış gittik çok güzel bir gün geçirdik gittiğimiz piknik alanı baya büyük ve bir sürü parkı vardı oğlumu her parkta salladı yemekten sonra ve 3 saat te anca oturduğumuz yere döndük tabi ben çok yoruldum o sırada konuştum eşimle bana karşı dürüst olmasını istedim inşallah doğrudur ama içimde en ufak kuşku kalmadı sonra evimize geldik çayımızı falan içtik hava çok güzeldi balkonda vakit geçirdik bende anca size haber verebilirim. Kendimi suçladım keşke en başında konussaydim içim içimi yemezdi bebeğime de zarar vermiş oldum o şahısı da Allah'a havale ediyorum. Az daha yuvamı yikacaktim. Eşim bugün banaa dedi zaman gelsede bebeğimizi kucağımiza alsak sen çok değiştin dedi çok kez bende hatalar yaptım dedim sana kızdım ama hormonlar yüzünden bu hormonlar yüzünden hep onu kırdım yani bu 29 hafta boyunca adama iki gün iyidim 3 gün bişi çıkıyordu sorun kesinlikle bende. Ne yapabilirim kızlar sinirlenince herşeyi yakıyorum onu çok kiriyorum önceden böyle değildik ve korkuyorum doğumdan sonra daha kötü olursam diye inanın ben biliyorum ki benim eşim bu cümleleri hak etmedi. Kendime çok kızıyorum