Lohusa depresyonu...

[alparslanınannesi]

18 Nisan da doğum yaptım. Ani ve erken bir doğum oldu beklemediğim bir zamandı yani. Sancılı ve çok zorlu bir doğumdan geçtim. 12 saat evde, 12 saat hastanede sancı çektim. Devlet Hastanesi'nde doğum yaptığım için memnun kalmadım. Hemşireler dışında doktorları ilgili değildi. Doğumumda kolay olmadı bol dikişli şekilde hastaneden çıkış yaptım.
Eve geldim her şey güzeldi. Oğlumu emziriyorum tıpkı doktorların dediği şekilde. Ailem senin sütün yetmiyor gibisinden baskı yapmaya başladılar bana. Psikolojimi alt üst ettiler. Çok fazla kan kaybettim doğumda. Normal doğumda bu arada. O yüzden bütün değerlerim düştü ve hiçbir şey yapmaya halim yok. Dikişleri sen dolayı doğru dürüst oturup oğlumu rahatça emziremiyorum bile. Gece gündüz ağlıyorum. Oğlum az bir şey de olsa emiyordu. Şimdi eşim ve kaynanam mama verince memeyi de bıraktı. Gerçekten hiç iyi değilim kızlar. Kendimi kötü ve yetersiz bir anneymişim gibi hissediyorum. Gece gündüz ağlıyorum. Gram uyku uyumuyorum. Gözlerim davul gibi oldu. Hiçkimse beni düşünmüyomuş gibi hissediyorum. Eşimin desteğini görmüyorum. Hastaneden çıktım çıkalı bir kere bile nasıl olduğumu sormadı. Yürüyemiyorum oturamıtprum eğilemiyorum. Uzandığım yerden kalkamıyorum. Gerçekten psikolojik olarak çok çöküntüdeyim canım o kadar ağrıyor ki. Geldim geleli aynaya bile bakmadım.. kızlar nasıl aşacağım ben bu durumu. Çok kötüyüm. İçim çok kötü. Yüreğim sızlıyor sanki...

 

[Azranurun annesi]

18 Nisan da doğum yaptım. Ani ve erken bir doğum oldu beklemediğim bir zamandı yani. Sancılı ve çok zorlu bir doğumdan geçtim. 12 saat evde, 12 saat hastanede sancı çektim. Devlet Hastanesi'nde doğum yaptığım için memnun kalmadım. Hemşireler dışında doktorları ilgili değildi. Doğumumda kolay olmadı bol dikişli şekilde hastaneden çıkış yaptım.
Eve geldim her şey güzeldi. Oğlumu emziriyorum tıpkı doktorların dediği şekilde. Ailem senin sütün yetmiyor gibisinden baskı yapmaya başladılar bana. Psikolojimi alt üst ettiler. Çok fazla kan kaybettim doğumda. Normal doğumda bu arada. O yüzden bütün değerlerim düştü ve hiçbir şey yapmaya halim yok. Dikişleri sen dolayı doğru dürüst oturup oğlumu rahatça emziremiyorum bile. Gece gündüz ağlıyorum. Oğlum az bir şey de olsa emiyordu. Şimdi eşim ve kaynanam mama verince memeyi de bıraktı. Gerçekten hiç iyi değilim kızlar. Kendimi kötü ve yetersiz bir anneymişim gibi hissediyorum. Gece gündüz ağlıyorum. Gram uyku uyumuyorum. Gözlerim davul gibi oldu. Hiçkimse beni düşünmüyomuş gibi hissediyorum. Eşimin desteğini görmüyorum. Hastaneden çıktım çıkalı bir kere bile nasıl olduğumu sormadı. Yürüyemiyorum oturamıtprum eğilemiyorum. Uzandığım yerden kalkamıyorum. Gerçekten psikolojik olarak çok çöküntüdeyim canım o kadar ağrıyor ki. Geldim geleli aynaya bile bakmadım.. kızlar nasıl aşacağım ben bu durumu. Çok kötüyüm. İçim çok kötü. Yüreğim sızlıyor sanki...

Canım inşallah duzelirsin zaman gerek eşini anlamadim onun destek olması lazim

 

[Gamze Hümeyra]

18 Nisan da doğum yaptım. Ani ve erken bir doğum oldu beklemediğim bir zamandı yani. Sancılı ve çok zorlu bir doğumdan geçtim. 12 saat evde, 12 saat hastanede sancı çektim. Devlet Hastanesi'nde doğum yaptığım için memnun kalmadım. Hemşireler dışında doktorları ilgili değildi. Doğumumda kolay olmadı bol dikişli şekilde hastaneden çıkış yaptım.
Eve geldim her şey güzeldi. Oğlumu emziriyorum tıpkı doktorların dediği şekilde. Ailem senin sütün yetmiyor gibisinden baskı yapmaya başladılar bana. Psikolojimi alt üst ettiler. Çok fazla kan kaybettim doğumda. Normal doğumda bu arada. O yüzden bütün değerlerim düştü ve hiçbir şey yapmaya halim yok. Dikişleri sen dolayı doğru dürüst oturup oğlumu rahatça emziremiyorum bile. Gece gündüz ağlıyorum. Oğlum az bir şey de olsa emiyordu. Şimdi eşim ve kaynanam mama verince memeyi de bıraktı. Gerçekten hiç iyi değilim kızlar. Kendimi kötü ve yetersiz bir anneymişim gibi hissediyorum. Gece gündüz ağlıyorum. Gram uyku uyumuyorum. Gözlerim davul gibi oldu. Hiçkimse beni düşünmüyomuş gibi hissediyorum. Eşimin desteğini görmüyorum. Hastaneden çıktım çıkalı bir kere bile nasıl olduğumu sormadı. Yürüyemiyorum oturamıtprum eğilemiyorum. Uzandığım yerden kalkamıyorum. Gerçekten psikolojik olarak çok çöküntüdeyim canım o kadar ağrıyor ki. Geldim geleli aynaya bile bakmadım.. kızlar nasıl aşacağım ben bu durumu. Çok kötüyüm. İçim çok kötü. Yüreğim sızlıyor sanki...

Kuzum Allah yardımcın olsun zor bir doğumun olmuş seni anlıyorum bende çok zor bir doğum geçirdim iç ve dış çok dikişim olmuştu Allah'ın izni ile zamanla beden yaraları geçer ama önemli olan senin kendini iyi hissetmen kötü şeyler düşünme rabbim eşini de ailesini de ıslah etsin bebeğin annesi sensin kal ayağa güçlü dur bebeğini öyle bir sahiplen ki ona öyle bir tutun ki bidaha düşme bebeğin sana ihtiyacı var başkalarina deil heleki ilk zamanlar anne kokusuna tenine çok ihtiyaç duyarlar bebekler bebegini kimseye bırakma sen kendini böyle üzup yatağa atar isen onlar daha çok bebeği sahiplenirler kuzum güçlü ol bebeğin için
Rabbim yardımcın olsun

 

[Beren’in Annesi 🧚♀️]

18 Nisan da doğum yaptım. Ani ve erken bir doğum oldu beklemediğim bir zamandı yani. Sancılı ve çok zorlu bir doğumdan geçtim. 12 saat evde, 12 saat hastanede sancı çektim. Devlet Hastanesi'nde doğum yaptığım için memnun kalmadım. Hemşireler dışında doktorları ilgili değildi. Doğumumda kolay olmadı bol dikişli şekilde hastaneden çıkış yaptım.
Eve geldim her şey güzeldi. Oğlumu emziriyorum tıpkı doktorların dediği şekilde. Ailem senin sütün yetmiyor gibisinden baskı yapmaya başladılar bana. Psikolojimi alt üst ettiler. Çok fazla kan kaybettim doğumda. Normal doğumda bu arada. O yüzden bütün değerlerim düştü ve hiçbir şey yapmaya halim yok. Dikişleri sen dolayı doğru dürüst oturup oğlumu rahatça emziremiyorum bile. Gece gündüz ağlıyorum. Oğlum az bir şey de olsa emiyordu. Şimdi eşim ve kaynanam mama verince memeyi de bıraktı. Gerçekten hiç iyi değilim kızlar. Kendimi kötü ve yetersiz bir anneymişim gibi hissediyorum. Gece gündüz ağlıyorum. Gram uyku uyumuyorum. Gözlerim davul gibi oldu. Hiçkimse beni düşünmüyomuş gibi hissediyorum. Eşimin desteğini görmüyorum. Hastaneden çıktım çıkalı bir kere bile nasıl olduğumu sormadı. Yürüyemiyorum oturamıtprum eğilemiyorum. Uzandığım yerden kalkamıyorum. Gerçekten psikolojik olarak çok çöküntüdeyim canım o kadar ağrıyor ki. Geldim geleli aynaya bile bakmadım.. kızlar nasıl aşacağım ben bu durumu. Çok kötüyüm. İçim çok kötü. Yüreğim sızlıyor sanki...

Rabbim yardımcın olsun inşallah canım benim

 

[AYŞENUR🦋]

18 Nisan da doğum yaptım. Ani ve erken bir doğum oldu beklemediğim bir zamandı yani. Sancılı ve çok zorlu bir doğumdan geçtim. 12 saat evde, 12 saat hastanede sancı çektim. Devlet Hastanesi'nde doğum yaptığım için memnun kalmadım. Hemşireler dışında doktorları ilgili değildi. Doğumumda kolay olmadı bol dikişli şekilde hastaneden çıkış yaptım.
Eve geldim her şey güzeldi. Oğlumu emziriyorum tıpkı doktorların dediği şekilde. Ailem senin sütün yetmiyor gibisinden baskı yapmaya başladılar bana. Psikolojimi alt üst ettiler. Çok fazla kan kaybettim doğumda. Normal doğumda bu arada. O yüzden bütün değerlerim düştü ve hiçbir şey yapmaya halim yok. Dikişleri sen dolayı doğru dürüst oturup oğlumu rahatça emziremiyorum bile. Gece gündüz ağlıyorum. Oğlum az bir şey de olsa emiyordu. Şimdi eşim ve kaynanam mama verince memeyi de bıraktı. Gerçekten hiç iyi değilim kızlar. Kendimi kötü ve yetersiz bir anneymişim gibi hissediyorum. Gece gündüz ağlıyorum. Gram uyku uyumuyorum. Gözlerim davul gibi oldu. Hiçkimse beni düşünmüyomuş gibi hissediyorum. Eşimin desteğini görmüyorum. Hastaneden çıktım çıkalı bir kere bile nasıl olduğumu sormadı. Yürüyemiyorum oturamıtprum eğilemiyorum. Uzandığım yerden kalkamıyorum. Gerçekten psikolojik olarak çok çöküntüdeyim canım o kadar ağrıyor ki. Geldim geleli aynaya bile bakmadım.. kızlar nasıl aşacağım ben bu durumu. Çok kötüyüm. İçim çok kötü. Yüreğim sızlıyor sanki...

Allah'ım yardımcın olsun kuzum inşallah