Guzel anneler, merhaba!
Normalde tartismalara girmek istemem, herkes kendine gore haklidir mutlaka, ama arada cok kirilanlar oldugu icin yazmak istedim. Bu kadar kirmaya kirilmaya degmez, arkadaslar. Cok okumus, calismis, cabalamis insanlar da olsak, annelik olunca afallayabiliyoruz. Bende en baslarda o kdr sacma seyler yapiyor, soruyordum ki, simdi ne gerek varmis diyorum. Belki dogurunca gulecegim durumlarima. Insan psikolojisi oyle birsey ki, konu cok zayif noktan olunca, aklin fikrin durabiliyor bir zaman icin. Dedigim gibi, cocuk buyutmek bambaska birsey, buyuten ve emek veren butun annelere saygim sonsuz, insallah ben ve benim gibi acemi herkes iyi birer anne olabiliriz. Burada kimseyi tanimiyorum, hepimiz ayniyiz asagi yukari. Kimi dert paylasmak, kimi soru sormak, yardim etmek icin buradayiz. Bilemedigimiz, emin olamadigimiz seyleri soracagiz, ama kisisel durumlar da var, onlari da doktorumuz var her birimizin, ona sorabiliriz. Bazen internette yaniltici olabiliyor. Herkesin durumu ozel. Psikolojik, sosyal durumu, yasadiklari sadece ona ozel. Bebek nerede diye merak ediyorsak, doktor ultrasonda bakarken sorabiliriz, mesela. Veya baska sorular... Hamilelik kadar ozel bir durumda kirmayalim birbirimizi!